Planowanie i realizacja nauczania zdalnego najmłodszych uczniów (klasy I-III) przebiega – z racji wieku uczniów i uczennic oraz konieczności zaangażowania rodziców – w odmienny sposób niż to ma miejsce w przypadku uczniów klas starszych.
Istotny jest długofalowy cel, jaki sobie na ten czas edukacji zdalnej postawimy. Może to być:
Najważniejszymi elementami nauczania zdalnego w tej grupie wiekowej są: elastyczność w organizowaniu środowiska uczenia się w domu, dobór zadań edukacyjnych oraz komunikacja z rodzicem i uczniem.
Sposób sformułowania podstawy programowej i jej rozpisanie na trzy lata bez podziału na klasy pozwala na większą elastyczność w zakresie doboru treści i metod, tempa ich realizacji oraz wykorzystania różnych zasobów.
Zdalna edukacja (nawet w świetle nowego Rozporządzenia) wciąż może być wykorzystana na utrwalanie i pogłębianie poznanych zagadnień z wykorzystaniem otaczającej domowej przestrzeni, doskonalenie umiejętności językowych, matematycznych, technicznych czy społecznych poprzez zabawę, zajęcia kreatywne czy ruchowe oraz każdą domową interakcję.
Czas kwarantanny to dobra okazja, by przećwiczyć się (nauczyciel), dziecko i rodzica w edukacji bez podręcznika (lub w minimalnym zakresie z podręcznikiem) i zachęcić do eksplorowania we własnym pokoju, doświadczania w kuchni, generowania własnych pomysłów i wyzwań. Jeśli nauczyciel decyduje się na pracę z podręcznikiem to warto wokół wybranego tekstu i zadania z karty pracy rozwinąć aktywności do realizacji poza podręcznikiem.
Dobór zadań edukacyjnych przekazanych online, ale do wykonania bez wykorzystania komputera jest wynikową: potrzeb rozwojowych dziecka (ciekawość i zainteresowanie), dostępności „materiałów” w domu (np. papier, zabawki dziecka – klocki, sprzęt domowy, obowiązki domowe, rodzeństwo a dopiero na końcu komputer czy tablet i dostępne w sieci platformy i zasoby), warunków do zaangażowania rodziców (praca zdalna, realny czas na zajęcie się dzieckiem uczącym się), możliwości uczniów (np. samodzielne czytanie).
Zadania powinny dawać dziecku możliwość wykorzystania różnych strategii i własnych pomysłów, pozwolić dzieciom na samodzielność, próby i błędy. Warto proponować więcej zadań i dać dzieciom wybór, a także zapewnić pewną elastyczność i dobrowolność w ich wykonywaniu.
Co można zaproponować? Angażujące zabawy konstruktorskie (ed. techniczna), eksperymenty i hodowle (ed. przyrodnicza), zbieranie słownictwa po polsku i angielsku (ed. polonistyczna i język angielski), mierzenie, ważenie, czytanie przepisów w kuchni (ed. matematyczna i polonistyczna), budowanie z klocków o określonej liczbie (ed. matematyczna), dzień z zegarkiem w ręku, polowanie na figury (ed. matematyczna), tworzenie gry – od planszy po pionki i instrukcję (ed. polonistyczna, matematyczna, techniczna) i rozegranie jej z domownikami (ed. społeczna) itp.
W ślad za realizowanymi zadaniami można odsyłać dzieci (choć nie za często) do wykorzystywania bogatych zasobów edukacyjnych w sieci powiązanych z omawianym zagadnieniem (filmu naukowe i przyrodnicze, pokazy, bajki i lektury czytane). Podobną funkcję powinny pełnić interaktywne zadania doskonalące dane umiejętności i utrwalające omawiane zagadnienie.
Komunikacja z rodzicami jest ta najczęstszą, ale warto zadbać o systematyczny kontakt – za zgodą rodziców – z dzieckiem indywidualnie i z całą klasą (np. raz w tygodniu, na powitanie tygodnia). Dobrane narzędzie (dziennik elektroniczny, blog, Messenger – do uzgodnienia) ma pomagać w tej komunikacji, dawać możliwość przekazywania pracy dziecka (np. zdjęcie).
Ważna jest życzliwość w kontaktach z rodzicami, wspieranie ich dobrym słowem, rozmawianie o pojawiających się trudnościach oraz bieżąca udzielania informacji zwrotnej do pracy ucznia, do zaangażowania rodzica (!), ale też do pracy nauczyciela.
Przydatne linki:
– kieruje działem „Szkoła ucząca się”. Więcej
