Jak przygotować się do powrotu do edukacji stacjonarnej? (Cz. I)
Zespół CEO
W tej części artykułu pochylimy się nad rozwiązaniami, które pomogą nauczycielom i nauczycielkom przygotować się do współpracy z gronem pedagogicznym oraz zadbać o dobrostan uczniów i uczennic w pierwszych tygodniach po powrocie do szkół.
Przygotowanie się do powrotu do szkół i ponowne wprowadzenie uczniów i uczennic w świat edukacji stacjonarnej to niemałe wyzwanie dla nas wszystkich. W pierwszych dniach edukacji hybrydowej warto skorzystać z pomysłów, które sprawdziły w innych szkołach. Poniżej zebraliśmy propozycje, które pomogą w procesie przygotowań do spotkania z uczniami i uczennicami twarzą w twarz.
W tabeli poniżej znajdziecie wiele inspiracji. Wiemy, że nie wszystkie są realne do wprowadzenia w każdej szkole. Wspólnie zdecydujcie, które z nich są adekwatne do Waszej sytuacji, Waszych oczekiwań oraz potrzeb uczennic i uczniów. Nie ma jednej recepty na dobry powrót do „trochę innej” szkoły – korzystajcie więc z inspiracji dowolnie, rozmawiajcie o nich i decydujcie, co najlepiej sprawdzi się u Was. W tym procesie warto też zapytać o zdanie samych uczniów i uczennice!
W tej części artykułu pochylimy się nad rozwiązaniami, które pomogą nauczycielom i nauczycielkom przygotować się do współpracy z gronem pedagogicznym oraz zadbać o dobrostan uczniów i uczennic w pierwszych tygodniach po powrocie do szkół.
1. Przygotowanie nauczycieli i nauczycielek
Warto zadbać o ponowną integrację grona pedagogicznego i jego dobrostan oraz wsparcie kompetencyjne nauczycieli i nauczycielek w pierwszych tygodniach pracy.
W ramach przygotowań
Zorganizujcie spotkanie integracyjne grona pedagogicznego w niezobowiązującej atmosferze na świeżym powietrzu (np. grill na szkolnym boisku).
Przedyskutujcie, co jesteście skłonni zmienić w całej szkole w toku powrotu (np. rezygnacja z ocen w pierwszych dniach pracy z uczniami i uczennicami, praca metodą projektu, itd.). Zakomunikujcie to uczniom i uczennicom oraz ich rodzicom. Wspólnie przygotujcie się do tych zmian.
W gronie wychowawców klas i innych nauczycieli i nauczycielek wypracujcie plany pracy dla powracających do szkół uczniów i uczennic.
Na spotkaniu rady pedagogicznej wykonajcie ćwiczenie „Koło zamachowe dobrostanu / wypalenia” (ćwiczenie opisane jest w publikacji „Wychowanie to podstawa część 1”, str. 36 i następne).
Zastanówcie się, czy chcecie wprowadzić do pracy w szkole jakąś drobną zmianę (np. nowy szkolny rytuał lub nową metodę pracy), która symbolicznie pokaże nowe otwarcie i pomoże reintegrować wspólnotę szkolną.
Wprowadźcie w pokoju nauczycielskim jedną wyraźną zmianę, która ucieszy nauczycieli i nauczycielki i będzie symbolem powrotu do nowej szkoły (np. nowe kubki, kwiatki w oknie, obrazki lub zdjęcia na ścianie czy wygodny fotel).
Zadbajcie o współpracę nauczycieli i nauczycielek w grupach zadaniowych (np. pracujących wspólnie wychowawców lub nauczycieli przedmiotowych).
Wprowadźcie system wzajemnego wspierania się nauczycieli i nauczycielek w parze (wybranej przez samych zainteresowanych).
Wprowadźcie cotygodniowe, krótkie spotkania rady pedagogicznej (stacjonarnie lub online), by monitorować sytuację w szkole i wymieniać się informacjami.
Stwórzcie zasilaną wpisami nauczycieli i nauczycielek “tablicę ogłoszeń”: co się sprawdziło lub sprawdza, co zadziałało lub co działa w pierwszym tygodniu pracy.
Wprowadźcie wewnątrzszkolne superwizje dla nauczycieli i nauczycielek lub zorganizujcie tzw. grupy Balinta, prowadzone przez pedagogów lub psychologów szkolnych.
Ustalcie stałe godziny w tygodniu, podczas których dostępny dla wszystkich nauczycieli i nauczycielek będą dyrektor/ka i szkolny psycholog/żka lub pedagog/żka. Zadbajcie o zachęcenie kadry do dzielenia się trudnościami związanymi z powrotem do szkoły.
Wprowadźcie możliwość skorzystania przez tych nauczycieli i nauczycielki, którzy tego potrzebują, wsparcia specjalistów zewnętrznych (lub przynajmniej szkolnego psychologa/żki).
Ustalcie stałe godziny w tygodniu, podczas których dostępny dla wszystkich nauczycieli i nauczycielek będą dyrektor/ka i szkolny psycholog/żka lub pedagog/żka. Zadbajcie o zachęcenie kadry do dzielenia się trudnościami związanymi z powrotem do szkoły.
Stwórzcie na spotkaniach rady pedagogicznej przestrzeń na wzajemne podziękowania i gratulacje, by docenić to, co we współpracy udało się zrobić w edukacji zdalnej oraz doceniać sukcesy własne i innych osób z zespołu.
Zorganizujcie warsztat dla rady pedagogicznej „Jak reintegrować klasę po okresie pracy zdalnej”.
W czerwcu lub lipcu znajdźcie czas na spokojną, szczerą rozmowę o edukacji zdalnej i wnioskach z tego okresu. Nie poprzestawajcie na tym, że „daliśmy radę”. Postarajcie się wyciągnąć z tego doświadczenia wnioski, które pomogą Wam w pracy z uczniami i uczennicami (np. co się udało i dlaczego, co nie zadziałało i jak moglibyśmy to zrobić inaczej).
2. Zadbanie o dobrostan uczniów i uczennic
Uczniów i uczennice warto zapewnić, że powrót do stacjonarnej szkoły nie odbije się negatywnie na ich dobrostanie, a odzyskane poczucie bezpieczeństwa, przynależności i relacje rówieśnicze z czasem zaczną wspierać proces uczenia się.
W ramach przygotowań
Przed spotkaniem z uczniami i uczennicami zapytajcie ich (najlepiej anonimowo, np. przez menti.com lub ankietą online), czego obawiają się w obliczu powrotu, z czym wracają, czego potrzebują, by dobrze funkcjonować w szkole. Wnioski z ich odpowiedzi weźcie pod uwagę podczas planowania swoich działań.
Zaplanujcie pierwszy dzień (lub nawet 2-3 dni) pracy stacjonarnej jako dzień pracy z wychowawcą/czynią. Program pracy tego dnia możecie stworzyć wspólnie. Jeśli nie jest to możliwe, zacznijcie dzień od 1-2 lekcji z wychowawcą/czynią, podczas których sięgnięcie po ćwiczenia pozwalające ponownie nawiązać relacje w grupie rówieśniczej oraz ponownie ustalić klasowe normy (inspiracje znajdziecie w zestawie ćwiczeń „Włącz energię w grupie” oraz w naszych publikacjach „Narzędziownik wychowawcy klasy”, „Wychowanie to podstawa” lub na warsztacie „Jak reintegrować klasę po okresie nauczania zdalnego”).
Zaplanujcie min. 1 lekcję z psychologiem/ożką lub pedagogiem/żką szkolnym w pierwszym tygodniu stacjonarnej pracy.
Przygotujcie zajęcia odbudowujące poczucie sprawstwa uczniów i uczennic (np. jakie są moje mocne strony, czego się nauczyłem/am w czasie lockdownu, jak chciałbym/abym organizować teraz swoje chodzenie do szkoły, czego chciałbym/ałabym się dowiedzieć teraz w szkole).
Zaplanujcie zajęcia z uczniami i uczennicami poświęcone przede wszystkim ich dobrostanowi. Możecie przy tym skorzystać z przewodnika„Jak wspierać dobrostan uczniów i uczennic w szkole?” i ćwiczeń w nim zawartych.
Przygotujcie w szkole strefę relaksu lub strefę ciszy – dla wielu uczniów i uczennic dużym szokiem będzie hałas, od którego się odzwyczaili.
Wymyślcie kreatywny sposób na powitanie uczniów i uczennic w szkole (np. witanie ich codziennie w drzwiach, witanie przez radiowęzeł piosenką lub wierszem).
Rozważcie rezygnację z dzwonków w pierwszych tygodniach pracy – uczniowie i uczennice nie mieli dzwonków w domu i sami pilnowali czasu.
W pierwszych dniach lub tygodniach
Zacznijcie od wspólnego zrobienia czegoś miłego, niezwiązanego z lekcjami (no. spacer, pójście na lody, piknik itp.) Decyzję najlepiej podjąć wspólnie z uczniami i uczennicami.
Udostępnijcie uczniom i uczennicom informacje, gdzie mogą szukać pomocy, jeśli nie radzą sobie z nową sytuacją (np. telefon zaufania dla dzieci i młodzieży 116 111).
Zaproponujecie uczniom i uczennicom rozmowę o emocjach, które towarzyszą im w pierwszych dniach stacjonarnych zajęć. Warto zachęcić ich do odpowiedzi na pytania “Jak się czuję?”, “Z czym przychodzę po okresie edukacji zdalnej?”, “Czego potrzebuję, by dobrze funkcjonować w szkole?”. Możecie przy tym wykorzystać wskazówki i ćwiczenia w publikacji „Wychowanie to podstawa część 2”, str. 18-25.
Wykorzystajcie część czasu w pierwszym tygodniu pracy stacjonarnej na praktyczne zajęcie wykonywane na rzecz szkoły (np. uczniowie i uczennice przywracają szkole uczniowski charakter po długiej nieobecności).
Zorganizujcie przerwy na świeżym powietrzu (np. na szkolnym boisku).
Uwzględnijcie wnioski z obecnej sytuacji w pracach nad programem profilaktyczno-wychowawczym szkoły na kolejny rok.
Zaproponujcie udział w grach edukacyjnych, ćwiczeniach i zadaniach, które zbudują poczucie wspólnotowości i bycia częścią grupy, pozwolą poznać się na nowo, wspólnie rozwiązać jakiś problem. Możecie skorzystać z naszych inspiracji:
Na początku mojej drogi często wyręczałem uczniów. Dziś wiem, że to błąd. Projekt musi mieć efekt końcowy, ale to proces uczenia się jest najcenniejszy.
Fakt poruszania przez szkoły kontrowersyjnej społecznie problematyki historycznej dowodzi nie tylko ich użyteczności dla uczniów, lecz także potwierdza, że podstawa programowa jest rzetelnie realizowana.
Wprowadzanie nowego przedmiotu do szkół wiąże się z różnymi uczuciami. Z jednej strony – z nadzieją i oczekiwaniami, a z drugiej – niepokojem i niechęcią.